نوعی ادویه وجود دارد که در اوایل سال ۱۷۰۰ در آشپزی مورد استفاده قرار می گرفت و اغلب در درام های تلویزیونی ظاهر می شود. استزعفران.
زعفران که با نام آن نیز شناخته می شود از دوران باستان گران تر از طلا بوده است، بنابراین به طلای قرمز معروف است و تا حد زیادی گران ترین ادویه جهان است. به همراه فوی گراس، قارچ سیاه و خاویار به عنوان «ملکه ادویه جات» نیز شناخته می شود و «سه پادشاه و یک ملکه» صنعت غذا نامیده می شود.
کروکوس عمدتاً در خاورمیانه رشد می کند و ایران تولید به ویژه بزرگی دارد. ادویه زعفرانی که می خوریم استامنس است. حدود ۷۰ هزار گیاه زعفرانی تنها می توانند یک پوند ننگ خشک تولید کنند، بنابراین بسیار گران قیمت است.
عطر تند منحصر به فردی دارد اما سلیقه اش وصف ناپذیر است. من فکر می کنم شبیه مخلوطی از هدتار و تنباکو است اما تلخی زعفران تازه هنوز بسیار قوی است و تلخی ها کاهش خواهد یافت و عطر پس از گرم شدن و خشک شدن هوا افزایش خواهد یافت.
رنگ روشن زعفران از زعفران می آید که در آب بسیار محلول است، بنابراین فقط باید کمی آب زعفران به غذا اضافه کنید تا رنگ بسیار روشنی داشته باشد.
