گل همیشه بهار(Tagetes erecta L) گیاهی یک ساله از خانواده گیاهان Asteraceae است. منشا آن مکزیک است و در سراسر چین توزیع می شود. معمولاً در چمنزارهای کنار جاده رشد می کند. گل همیشه بهار اغلب در بهار کاشته می شود. به دلیل گلهای بزرگ و دوره گلدهی طولانی، اغلب برای ست های تخت گل استفاده می شود.
مواد تشکیل دهنده و ارزش
گل همیشه بهارسرشار از لوتئین است. لوتئین یک رنگدانه طبیعی است که به طور گسترده در سبزیجات، گل ها و میوه ها وجود دارد. این یک آنتی اکسیدان عالی بدون عوارض جانبی سمی و بی خطر است. به عنوان یک افزودنی غذایی، می تواند در برابر آسیب سلولی و اندام ناشی از رادیکال های آزاد مقاومت کند تا از سیروز قلبی عروقی، بیماری عروق کرونر و تومور با افزایش سن جلوگیری کند. ایالات متحده لوتئین را از گل همیشه بهار در دهه 1970 استخراج کرد. ابتدا به خوراک مرغ اضافه شد. زیرا می تواند ارزش غذایی تخم مرغ را بهبود بخشد. لوتئین همچنین می تواند در لوازم آرایشی، خوراک، پزشکی و سایر صنایع استفاده شود.
اثر هر قسمت از گل همیشه بهار
ریشه: استفاده خارجی در ورم پستان، پاروتیت اثر خوبی دارد. همچنین می تواند دندان درد، استوماتیت و URI را از طریق خوراکی درمان کند.
برگ: می توان از آن برای درمان عفونت های پیوژنیک استفاده کرد، از برگ ها اغلب برای درمان کاربونکل، فورونکل، زخم ها و غیره استفاده می شود.
گل آذین: برای درمان سرفه سرد، سرگیجه و سایر علائم قابل استفاده است.
گل: می توان آن را ضد اسپاسم، آرام بخش، عوامل ضد باکتری و غیره ساخت.