آیا دانه های کدو تنبل آمیگدالین دارند؟

پاسخ کوتاه این است که نه، تخم کدو حاوی آمیگدالین نیست. آمیگدالین ترکیبی است که عمدتاً در برخی دیگر از دانه ها و آجیل ها، به ویژه بادام تلخ، هسته زردآلو و برخی منابع گیاهی دیگر یافت می شود.

اگر به طور خاص به دنبال مکمل های آمیگدالین هستید، دانه کدو تنبل منبع مرتبطی نیست. در عوض، اگر به فواید سلامتی فراوان آمیگدالین علاقه مند هستید، ممکن است بخواهید مکمل های ساخته شده از دانه های غنی از آمیگدالین مانند هسته زردآلو را بررسی کنید.

اگر به دنبال یک مکمل قابل اعتماد عصاره آمیگدالین هستید،KINGSCIیک تولید کننده حرفه ای است که محصولات دارای گواهی GMP را ارائه می دهد. برای نمونه رایگان با ما تماس بگیرید

آمیگدالینبیشتر در دانه های برخی از میوه ها، به ویژه در هسته زردآلو، بادام تلخ، دانه سیب، دانه آلو و هسته هلو یافت می شود. در این میان، هسته زردآلو به داشتن بالاترین غلظت آمیگدالین معروف است. این ترکیب طبیعی اغلب با نام ویتامین B17 به بازار عرضه می شود، اگرچه این ویتامین به طور رسمی شناخته شده نیست.

هسته زردآلو و بادام تلخ حاوی مقادیر زیادی آمیگدالین هستند، به همین دلیل است که اغلب به عنوان منبعی برای مکمل های آمیگدالین استفاده می شود. در مقابل، دانه هایی مانند تخمه کدو تنبل، تخمه آفتابگردان و دانه کتان حاوی مقادیر قابل توجهی آمیگدالین نیستند.

اگر به عصاره آمیگدالین با کیفیت بالا برای مزایای سلامتی بالقوه آن نیاز دارید، KINGSCI مکمل های درجه یک را ارائه می دهد.

با وجود تصور غلط رایج، تخم کدو حاوی ویتامین B17 نیست که نام دیگر آمیگدالین است. با این حال، دانه‌های کدو تنبل منبع عالی سایر مواد مغذی مانند منیزیم، روی، و اسیدهای چرب امگا{1}} هستند، اما فاقد ترکیب خاص مرتبط با ویتامین B17 هستند.

ویتامین B17 یا آمیگدالین عمدتاً از هسته زردآلو، بادام تلخ و سایر دانه‌های هسته‌دار استخراج می‌شود. در حالی که دانه های کدو تنبل از بسیاری جهات مغذی هستند، اما منبع آمیگدالین یا ویتامین B17 نیستند.

برای کسانی که به طور خاص به دنبال مکمل های آمیگدالین هستند، دانه کدو تنبل این نیاز را برآورده نمی کند. در عوض، عصاره های غنی از آمیگدالین را از تولید کنندگان قابل اعتماد مانند KINGSCI انتخاب کنید، جایی که ما در مکمل های آمیگدالین با خلوص بالا تخصص داریم.

وقتی صحبت از آجیل می شود، بادام تلخ قابل توجه ترین منبع آمیگدالین است. بادام تلخ، برخلاف بادام شیرین که معمولاً به عنوان میان وعده مصرف می شود، حاوی مقادیر قابل توجهی از این ترکیب است. این بادام ها اغلب برای استخراج آمیگدالین فرآوری می شوند که به عنوان مکمل غذایی یا در طب جایگزین به بازار عرضه می شود.

دانه های دیگری که حاوی مقادیر کمتری آمیگدالین هستند عبارتند از: دانه سیب و هسته هلو. با این حال، این دانه ها به دلیل طعم تلخ و سمیت بالقوه معمولاً در مقادیر زیاد مصرف نمی شوند.

اگر به دنبال آجیل غنی از آمیگدالین برای مکمل هستید، بهتر است از منابع غذایی معمولی خودداری کنید و در عوض از عصاره های تخصصی شرکت هایی مانند KINGSCI، تولید کننده جهانی مکمل های عصاره آمیگدالین استفاده کنید.

آمیگدالین در دانه‌ها و هسته‌های چندین گیاه میوه‌دار یافت می‌شود، از جمله:

• هسته زردآلو
• بادام تلخ
• هسته هلو
• دانه های آلو
• دانه سیب

این دانه ها حاوی سطوح مختلفی از آمیگدالین هستند، اما هسته زردآلو دارای بالاترین غلظت است. بسیاری از این دانه ها قرن هاست که در طب سنتی مورد استفاده قرار می گرفته اند و امروزه آمیگدالین برای استفاده در مکمل های غذایی از این گیاهان استخراج می شود.

اگر به عصاره آمیگدالین با کیفیت بالا نیاز دارید، به KINGSCI، تامین کننده جهانی این مکمل، نگاه نکنید.

آمیگدالین خود ذاتاً سمی نیست، اما در صورت متابولیزه شدن در بدن می تواند به هیدروژن سیانید تجزیه شود. سیانید سم شناخته شده ای است که در دوزهای بالا می تواند کشنده باشد. با این حال، میزان دقیق سمیت ناشی از مصرف آمیگدالین به مقدار مصرف شده و توانایی بدن در سم زدایی سیانید بستگی دارد.

بحث های قابل توجهی در مورد ایمنی آمیگدالین به عنوان یک مکمل وجود دارد. در حالی که برخی از افراد ادعا می کنند مزایای سلامتی دارند، برخی دیگر در مورد احتمال مسمومیت با سیانید هشدار می دهند. مهم است که مصرف آمیگدالین را با احتیاط انجام دهید و همیشه قبل از استفاده با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

در KINGSCI، ما عصاره‌های آمیگدالین با کیفیت بالا و آزمایش‌شده در آزمایشگاه تولید می‌کنیم و اطمینان حاصل می‌کنیم که استانداردهای ایمنی را برآورده می‌کنند.

خنثی کردن اثرات مضر آمیگدالین در درجه اول شامل جلوگیری از تجزیه آن به سیانید است. آنزیم های خاصی در بدن، به ویژه بتا گلوکوزیداز، تبدیل آمیگدالین به سیانید را تسهیل می کنند. یکی از راه‌های کاهش این مشکل، مصرف غذاهایی است که این آنزیم‌ها را مهار می‌کنند، یا با اجتناب از مصرف بیش از حد دانه‌های حاوی آمیگدالین.

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که ویتامین C ممکن است به خنثی کردن مقادیر کمی سیانید کمک کند، اگرچه این یک روش اشتباه نیست. ایمن ترین روش استفاده از آمیگدالین تحت هدایت حرفه ای و در مقادیر کنترل شده، به ویژه به صورت مکمل است.

س: آیا پختن آمیگدالین را از بین می برد؟

پاسخ: پخت و پز می تواند محتوای آمیگدالین را در برخی غذاها کاهش دهد، اما خطر انتشار سیانید را به طور کامل از بین نمی برد.

س: آیا آمیگدالین قانونی است؟

پاسخ: آمیگدالین در بسیاری از کشورها قانونی است، اگرچه استفاده از آن به عنوان درمان سرطان توسط سازمان های نظارتی مانند FDA تایید نشده است.

س: آیا می توانم هسته زردآلو را برای آمیگدالین بخورم؟

پاسخ: در حالی که هسته زردآلو منبع طبیعی آمیگدالین است، خوردن آن در مقادیر زیاد به دلیل خطرات مسمومیت با سیانید می تواند خطرناک باشد.

س: آیا آمیگدالین همان لاتریل است؟

A: Laetrile شکل خالص آمیگدالین است و گاهی اوقات به عنوان یک درمان سرطان به بازار عرضه می شود، اگرچه فاقد تایید رسمی پزشکی است.

KINGSCI عصاره آمیگدالین خالص و ایمن تولید شده تحت استانداردهای سختگیرانه GMP را ارائه می دهد.با ما تماس بگیریدبرای نمونه های رایگان!

• لی، جی، و اسمیت، بی. (2020). بیوشیمی آمیگدالین و مشتقات آن. مجله مکمل های طبیعی.
• جانسون، تی، و کلارک، آر. (2018). آمیگدالین در طب سنتی مجله طب گیاهی.
• سازمان بهداشت جهانی. (2019). سم شناسی آمیگدالین. انتشارات WHO.